Jakie zioła wybrać - propozycje (cz.1)

Rozróżnia się zioła jednoroczne i wieloletnie. Większość z ziół jednorocznych sieje się bezpośrednio do gruntu każdego roku. Tylko niektóre wymagają siewu do inspektu (np. bazylia, majeranek). Zioła wieloletnie wymagają stałego spulchniania gleby oraz częstego ścinania pędów.

Na bieżące potrzeby zioła zbieramy w dowolnym terminie i stosujemy w kuchni. Właściwy termin zbioru ziół jest różny. Najczęściej zbiera się liście, kwiatostany i ogonki, a także nasiona (np. kminek czy kolendra). Ziół nie zbieramy w dni deszczowe i raczej w godzinach przedpołudniowych. Po zebraniu przechowuje się w suchym miejscu (np. na strychu).

Bazylia wonna – jednoroczna roślina pochodząca z tropikalnego obszaru Azji Południowo-Zachodniej, Indii (stąd jej wrażliwość na niskie temperatury). Jej liście są jajowate, zielone, błyszczące, a kwiaty drobne i białe. Ziele bazylii pobudza wydzielanie soku żołądkowego, przyspiesza trawienie, zwiększa przyswajanie składników pokarmowych, a ponadto działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.

Największą wartość przyprawową mają świeże listki zebrane przed kwitnieniem. Są znakomitym dodatkiem do potraw kuchni włoskiej, zup, sosów, sałatek, pieczeni i kotletów. Świetnie podkreślają smak jajecznicy i twarożku.

Chcąc uprawiać bazylię pamiętajmy, że jest ona wrażliwa na kwaśny odczyn gleby. Najlepszym podłożem będzie ziemia bogata w próchnicę.

Koper ogrodowy – to chyba jedno z najbardziej rozpoznawalnych ziół i najczęściej używanych w kuchni. Ale nie wszyscy wiedzą, że największe właściwości lecznicze mają przede wszystkim owoce, które wykazują właściwości antybiotyczne oraz hamują rozwój drobnoustrojów w jelitach. Świeże ziele kopru nie ma aż takiego znaczenia leczniczego, a jest przede wszystkim dodatkiem do zup, sosów, sałatek, ryb, gotowanych i duszonych warzyw i twarożku ziołowego.

Uprawa kopru w doniczkach może być nieopłacalna, gdyż używa się go dość dużo. Najlepiej posiać go wśród innych roślin w naszym warzywniku. Koper rośnie i kwitnie bardzo szybko dlatego można go wysiewać 2-3 razy w ciągu roku.

Cząber ogrodowy – najczęściej stosowany jest do potraw z roślin strączkowych, fasoli, grochu, bobu itp. Wzmaga trawienie i przyswajanie składników pokarmowych. Zapobiega wzdęciom. Świeże listki znakomicie nadają się do zup, sosów, sałatek, potraw mięsnych, grzybów i warzyw marynowanych.

Cząber podobnie jak bazylia nie lubi kwaśnej gleby, a nawet lepiej będzie rósł w glebie o odczynie zasadowym.

Kolendra siewna – podobnie jak kminku używa się głównie jej owoców (np. do potraw kapustnych). Ma zastosowanie także jako dodatek do ciast i pierników, a także do przyprawiania sosów, sałatek oraz ryżu. Świeże listki mają silny aromat i charakterystyczny smak nieco inny niż owoców. Ma właściwości wiatropędne i rozkurczowe, rozpuszcza cholesterol. Kolendra rośnie powoli i stabilnie dzięki temu można ją zbierać przez cały sezon.

Majeranek ogrodowy – to roślina jednoroczna o rozgałęzionej łodydze, dorastającej do 50 cm. Liście drobne, owalne a kwiaty białe, skupione w zbite kwiatostany. Suszone ziele majeranku bywa stosowane w nieżytach żołądka i jelit oraz łagodnych zaburzeniach trawiennych. Maść z olejku majerankowego wykorzystuje się także w niedrożności przewodów nosowych (szczególnie u dzieci). Zarówno świeże jak i ususzone liście majeranku stanowią dobre uzupełnienie zup, sosów, sałatek, ryb, warzyw oraz smalcu.

Uprawa majeranku wiąże się z zapewnieniem odkwaszonej gleby, zasobnej w wapń.

W następnym artykule: Estragon, Lawenda, Lubczyk, Melisa, Mięta